Świąteczne niebezpieczeństwa dla zwierząt domowych!

Święta to zazwyczaj okres gotowania pysznych potraw i biesiadowania przy stole z najbliższymi. W tym czasie, niestety, na naszego zwierzaka czyha wiele niebezpieczeństw i pokus. Szczególnie musimy uważać na pupili lubiących podkradać smakołyki z naszego stołu, jednak czasami w ferworze przygotowań nie jesteśmy w stanie ich upilnować. A to może skutkować dużymi problemami. Szukając pomocy często sięgamy po wskazówki zamieszczone w Internecie. Najczęściej mówią one o możliwych do podjęcia działaniach, jednak niewiele dotyczy najważniejszej kwestii, jaką jest ocena sytuacji, zanim przystąpimy do podjęcia jakichkolwiek kroków.

Zawsze najlepszym rozwiązaniem jest kontakt z lekarzem weterynarii. Co jednak w sytuacji, gdy jest wigilijny wieczór, a najbliższa dyżurująca przychodnia znajduje się setki kilometrów od naszego miejsca zamieszkania?
W takim momencie liczy się szybkość reakcji. Postaram się udzielić kilku rad, dzięki którym będziesz mógł pomóc swojemu zwierzakowi bez szkody dla jego zdrowia.

Przede wszystkim należy odpowiedzieć sobie na pytanie, kiedy nastąpiło potencjalne zatrucie. Widzisz, jak Twój zwierzak ze smakiem oblizuje się po czekoladowym cieście z rodzynkami, kiedy jeszcze 10 minut temu wypiek stał na blacie kuchennym? Zauważyłeś, że kot interesował się gwiazdą betlejemską i nagle brakuje kilku liści? Jak najszybciej pędź do przychodni lub wywołaj wymioty domowymi sposobami (krótkie wskazówki znajdziesz na dole). Musisz jednak pamiętać, że pasaż przez żołądek u zdrowego zwierzaka trwa ok. 4 godziny, a efektywne wywołanie wymiotów powinno nastąpić do dwóch godzin po możliwym zjedzeniu substancji toksycznej. Dlatego też prowokowanie wymiotów po kilkunastu godzinach, kiedy wystąpią już objawy zatrucia, jak np. biegunka, nie ma najmniejszego sensu. Co więcej, może znacznie zaszkodzić, pogłębiając odwodnienie zwierzęcia. W takim wypadku bezpieczniejsze będzie podanie tak zwanych adsorbentów, czyli substancji ograniczających wchłanianie toksyn z przewodu pokarmowego, jak np. węgiel aktywowany. Takie działanie może jednak nie być wystarczające.

Innymi ważnymi aspektami są waga zwierzęcia, ilość zjedzonego produktu oraz sam rodzaj substancji. Wszyscy wiedzą o szkodliwości czekolady dla psa czy kota, jednak spożycie kawałka czekolady mlecznej przez ważącego 40 kg owczarka stwarza niewielkie zagrożenie ostrym zatruciem. Inaczej będzie w przypadku zjedzenia połowy tabliczki czekolady gorzkiej przez maltańczyka – wtedy ryzyko jest nieporównywalnie większe.

Niestety, sprowokowanie wymiotów nie jest remedium w każdej sytuacji. W przypadku zjedzenia przez zwierzę ościstej ryby czy kości drobiowych (szczególnie gotowanych) może okazać się bardzo niebezpieczne. Podobnie jest zdecydowanie niewskazane w przypadku spożycia substancji drażniących przewód pokarmowy lub mogących powodować poparzenia chemiczne, np. czysty ksylitol, metaldehyd, środki czyszczące typu domestos. Należy pamiętać, że bardzo ostre cząstki pokarmowe stanowią zagrożenie dla życia zwierzaka – mogą prowadzić do perforacji żołądka czy jelit, a przy wymiotach do uszkodzenia ściany przełyku. W takim momencie nadzór lekarza weterynarii oraz wykonanie badań dodatkowych często są niezbędne. Domowym sposobem, który może pomóc, kiedy oczekujemy na pomoc weterynarza, jest podanie psu puree ziemniaczanego (zblendowane ziemniaki
z niewielką ilością mięsa), które oblepia ostre elementy i może ułatwić ich wydalenie. W przypadku substancji drażniących – podanie wcześniej wspomnianych adsorbentów.

W przypadku kotów największą „popularnością” cieszą się wszelkiego rodzaju sznurki i wstążki. Kiedy zwierzę spożyje liniowe ciało obce, niewiele jesteśmy w stanie zrobić bez pomocy lekarza. Niewinnie wyglądający przedmiot często wymaga interwencji chirurgicznej, ponieważ może prowadzić np. do wgłobienia jelit, co stanowi bezpośrednie zagrożenie życia.

Najczęstsze objawy:

Substancje/produkty niebezpieczne dla zwierzęcia:

- Czekolada;

- Czosnek, cebula;

- Orzechy makadamia;

- Ksylitol;

- Awokado;

- Ryby posiadające ości, kości – przede wszystkim drobiowe;

- Rodzynki, winogrono;

- Gwiazda betlejemska – poinsecja, ostrokrzew, jemioła;

- Alkohol;

- Bombki,  łańcuchy choinkowe, sznurki, wstążki.

Wywołanie wymiotów w warunkach domowych:

- Podanie wody utlenionej – zwykle wystarcza 0,5 ml na kg masy ciała. Woda utleniona ma działanie drażniące i może wywołać skutki uboczne, jednak w tej sytuacji należy rozważyć bilans korzyści i strat. Nie powinna być podawana u kotów.

- Podanie roztworu soli kuchennej – jest to moim zdaniem sposób mało skuteczny.

Stosowanie węgla aktywnego:

- tabletki w całości mają dość słabe działanie. Tabletkę można rozkruszyć i podać np. jako roztwór z wodą. Węgiel w kapsułkach najlepiej podać bez otoczki. Zalecana dawka to 1-5 g/kg masy ciała.

W warunkach przychodni zwykle podajemy ropinirol zarejestrowany w postaci kropli do oczu dla psów (preparat ten nie będzie działał u kota ze względu na brak odpowiednich receptorów!), apomorfinę u psów, preparat o nazwie exacyl podany w szybkim wlewie dożylnym zarówno u psów, jak i kotów oraz ksylazynę w bardzo niewielkiej ilości u kotów. Jednocześnie lekarz ma możliwość skontrolowania pacjenta dzięki badaniom obrazowym, badaniu krwi czy moczu. Może również zdecydować o wdrożeniu płynoterapii lub podaniu środków hamujących wymioty, a także poinformować o konieczności zasondowania pacjenta czy przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego. Dlatego też wizyta w gabinecie lekarskim zawsze powinna być pierwszym wyborem.